నేను పనిలో ఉండి 'కాస్త ఆ టైలర్ కి ఫోన్ చేసి బట్టలు తెమ్మని చెప్పండి 'అన్నాను . చాల సేపు వెతికి ఏమని
ఫీడ్ చేసావు పేరు, అనడిగారు , అదా '' బాలు'' అని వుంటుంది చూడండి ,అన్నాను . అదేమిటి అతని పేరేదో
వుండాలి గా ?అన్నారు నేను నవ్వేసి జీవితం లో అనుకున్నది సాధించ లేక పోయిన వాళ్ళని , వైఫల్యం
చెందిన వాళ్ల ని నేనలాగే అంటాను ,అందుకే ఆ పేరుతొ ఫోన్ లో ఫీడ్ చేశాను ,మీరు 'సాగర సంగమం 'చూడ
లేదా అని అడిగాను . నిజమండి చేతిలో మంచి పని ఉంది , ఒక పెద్ద షాప్ పెట్టుకుంటే ,పేరు వచ్చేది కాని ,
అతను చిన్న షాప్ నడుపుతున్నాడు . మాములుగా వచ్చే ధర కన్నా సగమే వస్తుంది . అంతెందుకు నేను
కూడా బయిటి ధరతో పోలిస్తే సగానికి సగమే ఇస్తాను . ఇతనే కాదు ఇలా చాలా మందే వుంటారు జీవితం లో
అనుకున్న స్థాయికి చేరుకోలేక పో యినవాళ్లు , కొంత మందికి ప్రయత్నలోపం ,మరికొంత మందికి అలసత్వం
మరికొంత మందికి అన్నీ వున్నా 'అదృష్టం కలసి రాక పోవడం ' నిజమండి అదృష్టం అనేది ఏదో ఒక మూల
కొంచెమన్నా లేనిదే చతికిల పడేది ఖాయం . అచ్చం సాగర సంగమం లో'' బాలు '' లాగ [కమలహాసన్ ] .
ఇక నాకెంతో నచ్చిన '' సాగరసంగమం '' సినిమా విషయానికి వస్తే ,బాలు గురించి మీకంతా తెల్సి పోతుంది .
లేదా మొత్తం గుర్తు కొచ్చేస్తుంది . బహుశా మీరు కూడా విశ్వనాద్ గారి అభిమానే అయ్యుంటారని నా
అభిప్రాయం . ''బాలసుబ్రమణ్యం '' అందులో కమల్ పేరు . భారతీయ నృత్య సాంప్రదాయాల న్నీ కలిపి
తానొక కొత్త విధానం కనిపెట్టాలని అతని ఆశయం . అన్ని విధాలైన నృత్యాలు నేర్చు కుంటాడు ,ఒక
దిగువ మధ్య తరగతి వ్యక్తిగా అతని ప్రయత్నాలేవీ ఒక కొలిక్కి రావు. మాధవి గా జయప్రద పరిచయం,
అవుతుంది . తొలి సీన్ లోనే పసుపు రంగు చీర లో మన మతులు పోగొడుతుంది . వారిద్దరి ప్రయాణం
ఒకే పడవలో అని తెలుసుకుని బాలూ కి కొండంత అండ గా నిలబడుతుంది ,చేయందిస్తుంది . కానీ ..
తల్లి మరణం తో తొలిమెట్టు దగ్గరే కూలబడతాడు . కోలుకుని మళ్లీ నిలదొక్కుకునే ప్రయత్నం లో
మాధవిని పెళ్లి చేసుకోవాలి అనుకుంటాడు . ఎంతో గౌరవంగా ఆమె తండ్రిని సంప్రదిస్తాడు . అప్పుడు
తెలుస్తుంది ఆమె వివాహిత అని . మరో ఎదురుదెబ్బ , బాలు తనని ప్రేమించాడు కనుక అతనితోనే
జీవించాలని వెదుక్కుంటూ వస్తుంది . కాని అక్కడ ఆమె భర్త వుంటాడు . అంతే కాదు వీళ్లిద్దరిని కలప
డానికి వచ్చానంటాడు . కాని సాంప్రదాయ కళల నే కాదు ,సాంప్రదాయాన్ని గౌరవించే వ్యక్తీ బాలూ .
భార్యభార్తలిద్దరిని కలిపి తనుమాత్రం వంటరిగా మిగిలిపోతాడు బాలు . రైల్వే స్టేషన్ లో వాళ్లిద్దరినీ
కలిపి ఫోటో తీస్కుంటాడు . చంచలమైన మనసుతో ,బాలూ ని ఎంచుకో బోయిన ఆమెకు నచ్చచెప్పడం
వల్ల , సరైన దారిలో జీవితం మలచడం వల్ల కావచ్చు ,ఆమె బాలూ కి రెండు చేతులా నమస్కరిస్తుంది .
ఎన్ని సార్లు చూసినా కన్నీళ్లు వస్తాయి నాకా సీన్ చుస్తే .....
తను పైకి వస్తే చూడాలనుకున్న తల్లి చనిపోయింది ,తనని పైకి తెచ్చి చూడాలనుకున్న నెచ్చెలి వెళ్లి
పోయింది . ఒంటరి తనం , శూన్యం లో వ్యసనానికి బానిసవుతాడు . లక్ష్యానికి దూరం జరుగుతాడు .
అలాగే ఎన్నో ఏళ్ళు గడిచి పోతాయి . మాధవి కూతురు పరిచయం , అప్పటికే అనారోగ్యానికి గురైన
బాలు ఆమె మాధవి కూతురని తెలియగానే , కనీసం ఆమె నృత్యం లోనైనా చిరస్మరణీయం గా
మిగలాలనే కోరికతో ఆమెకు నృత్యం నేర్పిస్తాడు ,తను కోరుకున్న కీర్తికిరీటాన్ని ధరించకుండానే
విగతజీవుడవుతాడు . చూసిన ప్రతి సారి ఒక కొత్త సంగతి తెలుస్తుంది ఈ సినిమాలో .
''ఫెయిల్యూర్ ''దానికున్నంత బలం ఇంక దేనికుంటుంది ? మనిషి జీవితాన్నే కాదు ,మానసిక పరిస్తితి
ని కూడా అతలా కుతలం చేసేస్తుంది . ఒక వైఫల్యం తట్టుకోవడానికి ఎంతో మానసిక బలం నిబ్బరం
కావాలి , మీరు కూడా చూసే వుంటారు , కాళ్ళు చేతులు సరిగా లేని వాళ్ళు కూడా చక్రాల కుర్చీ లో
వెళ్లి మరీ చిన్న పాన్ షాప్ నడుపుకుంటూ ,ఎవరి మీద ఆధార పడకుండా గౌరవంగా బ్రతుకుతుంటారు .
కానీ అన్నీ అవయువాలు సరిగ్గా వున్న వాళ్ళు కూడా , తొందర పడి ఏదోవోకటి చేసేయకుండా ఏమి
చేయాలా అని ఆలోచిస్తూ ... వుంటారు . ఏళ్లు గడిచి పోతాయి ఈక్రమం లో పెళ్లి జరిగి పోతుంది ,పిల్లలు
బయల్దేరి పోతారు , వాళ్ళు ఎదిగి సంపాదనా పరులవుతారు , ఇకనేం పెద్దగా ఆలోచించ కుండా వాళ్ళ
మీద ఆధారపడి బ్రతికేస్తుంటారు . అలాంటి వాళ్ళను చుస్తే వీళ్ళకి ఆత్మాభిమానం అనే ''వాక్యం ''
ఒకటుందని తెలుసా !అన్పిస్తుంది . బహుశా అన్నిటికి మనసే ముఖ్యం ,మనసెలా ఆలోచిస్తే ,మనం
అలా ప్రవర్తిస్తాం . కొన్ని నచ్చనివి , ఆలోచించడం మానేస్తాం అందులోని మంచి చెడ్డలు పట్టించుకోం .
ఇలా బానేవుంది కదా! అని అలవాటు పడతాం , ఒక్కముక్కలో చెప్పాలంటే ''మైండ్ సెట్ '' ఇంతకు
మించి ఆలోచించకు ,ఆలోచించావో కష్టపడవలసి వుంటుంది చూసుకోమరి అంటూ వివేకాన్ని నిద్ర
పుచ్చేస్తాము . హాయిగా రోజులు గడిచిపోతాయి [గడిచి పోయినట్టనిపిస్తాయి ] విలువైన జీవితం
చప్పగా చల్లారి పోతుంది . ఐతే ఏమిటి ? కష్టపడకుండా , హాయిగా ముగించేసాం కదా అనేది వీళ్ళ వాదన ... ?
******************************
